کاش می‌دیدم چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری است
آه وقتی که تو لبخند نگاهت را
می‌تابانیبال مژگان بلندت را
می‌خوابانی
آه وقتی که توچشمانت
آن جام لبالب از جان‌دارو را
سوی این تشنه جان سوخته می‌گردانی
موج موسیقی عشق
از دلم می‌گذرد
روح گل‌رنگ شراب
در تنم می‌گردد
دست ویرانگر شوق
پرپرم می‌کند ای غنچه رنگین، پرپرمن در آن لحظه که چشم تو به من می‌نگرد
برگ خشکیده ایمان را
در پنجه باد
رقص شیطان خواهش را
در آتش سبز
نور پنهانی بخشش را
در چشمه مهر
اهتزاز ابدیت را می‌بینمبیش از این سوی نگاهت نتوانم نگریست
اهتزاز ابدیت را یارای تماشایم نیست
کاش می‌گفتی چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری استفریدون مشیری

با همه‌ی بی سر و سامانی‌ام
باز به دنبال پریشانی‌ام طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی‌ام آمده‌ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه‌ی طوفانی‌ام دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام آمده‌ام با عطش سال‌ها
تا تو کمی عشق بنوشانی‌ام ماهی برگشته ز دریا شدم
تا تو بگیری و بمیرانی‌ام خوب‌ترین حادثه می‌دانمت
خوب‌ترین حادثه می‌دانی‌ام؟ حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانی است که بارانی‌ام حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست
تشنه‌ی یک صحبت طولانی‌ام ها به کجا میکشی‌ام خوب من؟
ها نکشانی به پشیمانی‌ام!

با همه‌ی بی سر و سامانی‌ام
باز به دنبال پریشانی‌ام طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی‌ام آمده‌ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه‌ی طوفانی‌ام دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام آمده‌ام با عطش سال‌ها
تا تو کمی عشق بنوشانی‌ام ماهی برگشته ز دریا شدم
تا تو بگیری و بمیرانی‌ام خوب‌ترین حادثه می‌دانمت
خوب‌ترین حادثه می‌دانی‌ام؟ حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانی است که بارانی‌ام حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست
تشنه‌ی یک صحبت طولانی‌ام ها به کجا میکشی‌ام خوب من؟
ها نکشانی به پشیمانی‌ام!